همانطور که گنجاندن ِ حرفها در کلمات آدمی را آرام می کند، نگنجاندشان در کلمات هم، آدمی را به مرز انفجار می رساند :/
مخلص کلام؛ اگر آدمی ننویسد، می پوسد.